In this renovation of an existing restaurant in Kos, we are looking for ways to connect many different spaces within a restaurant that serves more than 1000 people every day. The basic aim of the design is to make the tenant of a hotel -who visits the restaurant two times per day- obtain many different images, included in an overall proposal. Thus, individual restaurants, such as a garden restaurant or a floating restaurant, are created. The concept of tactility is being sought after in every space as it strengthens the intimacy and the idea of handmade, so much needed in the digital age. The necessity of surrounding ourselves with surfaces that have particular textures and colors is answered with the selection of glossy, complex textures and patterns, fabrics with strong references to the natural, such as leather, as well as the enhancement of the concept of collecting and exhibiting objects. The contact with nature is achieved here with references to vegetation and the augmentation of the contact with the aquatic element, either literally or pictorially. In this way, many individual stories are created, which make the user’s stay in the restaurant, each time, a special experience.

Στην ανακαίνιση ενός υπάρχοντος εστιατορίου στην Κω, αναζητούμε τρόπους σύνδεσης πολλών διαφορετικών χώρων, σε μια μονάδα που εξυπηρετεί καθημερινά περισσότερα από 1000 άτομα. Βασικός άξονας του σχεδιασμού είναι να βρεθεί ο τρόπος που θα κάνει τον ένοικο ενός ξενοδοχείου να έχει πολλές και διαφορετικές εικόνες, ενταγμένες όμως σε μία συνολική πρόταση.  Έτσι, δημιουργούνται επιμέρους εστιατόρια, όπως πχ. ένα εστιατόριο κήπος ή ένα πλωτό εστιατόριο πάνω στο νερό. Η έννοια της απτότητας, αναζητείται επίμονα σε κάθε χώρο καθώς ενισχύει την οικειότητα και την έννοια του χειροποίητου, που επιδιώκεται ολοένα και περισσότερο στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή. Η ανάγκη να περιβάλλουμε τους εαυτούς μας με επιφάνειες που έχουν ιδιαίτερες υφές και χρώματα απαντάται με την επιλογή γυαλιστερών, περίτεχνων υφών και μοτίβων, υφασμάτων με έντονες αναφορές στο φυσικό όπως για παράδειγμα δερμάτινα, αλλά και ενίσχυση της έννοιας της συλλογής και της έκθεσης αντικειμένων. Η επαφή με το φυσικό, επιτυγχάνεται με αναφορές στην πυκνή βλάστηση και την επαύξηση της επαφής με το υδάτινο στοιχείο, είτε πρακτικά είτε εικονογραφικά. Με τον τρόπο αυτό, δημιουργούνται πολλές επιμέρους ιστορίες, που κάνουν την παραμονή του χρήστη στο εστιατόριο, κάθε φορά, μια ξεχωριστή εμπειρία.